Losgebroken
Losgebroken
Vastgebonden breek ik los,
Spring hoog het luchtruim in...
om zwaar en diep te vallen.
Ik sprijd mijn vleugels.
Kan ik vliegen?
Hoog, ver, en laag bij de grond,
zoek ik iets van mijzelf.
Rusteloos, verward,
met jou gekoesterd
in mijn hart.
Vastgebonden breek ik los,
Spring hoog het luchtruim in...
om zwaar en diep te vallen.
Ik sprijd mijn vleugels.
Kan ik vliegen?
Hoog, ver, en laag bij de grond,
zoek ik iets van mijzelf.
Rusteloos, verward,
met jou gekoesterd
in mijn hart.
Reacties op dit gedicht
| *dark__eyes*: | Zaterdag, september 12, 2009 16:33 |
| mooi gedicht... mooi geschreven | |
| entropy: | Zaterdag, september 05, 2009 21:32 |
| Mooi gedicht. | |
| b.koopmans: | Woensdag, juli 05, 2006 23:09 |
| HEEL MOOI... |
|
| Jutta: | Donderdag, juni 08, 2006 00:43 |
| Ik zie het op de een of andere manier voor me.. heel mooi gedaan. Graag gelezen! Liefs, Jutta |
|
| Aquarel: | Woensdag, juni 07, 2006 20:33 |
| Helaas zie ik te laat dat ik er een spelfout in heb staan. Het moet zijn: "Ik spreid mijn vleugels" |
|
| switi lobi: | Woensdag, juni 07, 2006 15:49 |
| Prachtig.... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aquarel |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||