therapie
ik moet weer naar de therapie,
maar voor wie?
elke keer gooien ze mij overhoop,
en ik blijf met mezelf in de knoop.
ik vind het sneu,
en word het beu.
ik wil niet meer praten,
en alles zo laten.
stoppen met al die medicijnen,
die mij stilletjes doen wegkwijnen.
maar dan komt de twijfel weer,
en haal ik mezelf weer neer.
dat ik weer terug ga naar de therapie,
maar voor wie?
maar voor wie?
elke keer gooien ze mij overhoop,
en ik blijf met mezelf in de knoop.
ik vind het sneu,
en word het beu.
ik wil niet meer praten,
en alles zo laten.
stoppen met al die medicijnen,
die mij stilletjes doen wegkwijnen.
maar dan komt de twijfel weer,
en haal ik mezelf weer neer.
dat ik weer terug ga naar de therapie,
maar voor wie?
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Zaterdag, september 14, 2002 19:30 |
| Voor jezelf, dat ben je jezelf verplicht jij hebt ook het recht om gelukkig te zijn ook al moet je er een langere weg voor afleggen dan anderen, veel liefs jenne |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, december 08, 2001 22:27 |
| De zin van therapie zie je misschien pas achteraf, als je het niet meer nodig hebt. |
|
| Huting: | Zaterdag, december 08, 2001 13:20 |
| Inderdaad Linda, in de eerste plaats voor jezelf maar ook voor alle mensen die van je houden, zodat ook jij weer van jezelf en andere mensen kan houden. Je zult zien, in de toekomst zal het geholpen hebben. Liefs, Doortje |
|
| michris: | Zaterdag, december 08, 2001 13:18 |
| In therapie mag je zonder angst verdrietig zijn, daar is iemand bij je, de helper door jouw pijn. xxmichris |
|
| diddo: | Zaterdag, december 08, 2001 12:30 |
| VOOR JEZELF!!! | |
| Frummeltje: | Zaterdag, december 08, 2001 11:32 |
| Misschien dat je nu het nut er nog niet van in ziet, maar straks als je klaar bent zul je zien dat het niet voor niks is geweest... En voor wie? voor jezelf natuurlijk, om het geluk weer te vinden... Sterkte Liefs frummeltje |
|
| Firebolt: | Zaterdag, december 08, 2001 11:11 |
| Wat kan ik hier nog aan toevoegen..?? Ik kan alleen maar zeggen ... vecht voor jezelf ... ik weet dat het kan... dat het kan lukken. Ik ben blij dat ik in therapie ging, en ik hoop dat jij dat strax ook kan zeggen. Liefs, Firebolt. |
|
| arie: | Zaterdag, december 08, 2001 10:25 |
| Je doet dit echt voor jezelf Linda, al lijkt het niet zo op dit moment... eerst moet jij opknappen. Daarna verdwijnen ook je medicijnen weer. Durf er voor open te staan.... liefs, arie |
|
| maneschijn: | Zaterdag, december 08, 2001 10:17 |
| ik ben het helemaal eens met pram, lieve linda.. vooral voor jezelf.. nu vind je dat misschien maar larie en apekool.. maar er komt waarschijnljk wel een ogenblik waarop je blij bent dat je het hebt gedaan.. heel veel sterkte.. knufff x maantje |
|
| pramodah: | Zaterdag, december 08, 2001 09:50 |
| eerst en vooral voor je zelf moet je het doen Linda,en daarna voor de mensen die van je houden,en medicijnen die heb je nu eenmaal nodig maar kunnen afgebouwd worden als het beter gaat............. liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2001 | ||
| Thema's: | ||