jij ster
jij ster
ogen opengeslagen
vertroebelde blik
huilend in de nacht
help ik stik
tot ik jou dáár zie schijnen
je komt steeds dichterbij
want die éne ster
ja die éne
dat ben jij
nog altijd
mijn steun
mijn toeverlaat
al vraag je nooit
hoe het met mij gaat
toch weet ik
dat je met me praat
mijn hart zegt vanzelf
dat het goed is wat ik deed
en die gedachte troost me
het is maar dat ik het zelf weet
L!@
Reacties op dit gedicht
| schrijverke_01: | Donderdag, juni 15, 2006 21:39 |
| Heel mooi geschreven! En geloof het of niet, het is voor mij ook zo! Hier kan ik helemaal mee in! Grtz Lynn -XXX- |
|
| Klaes: | Donderdag, juni 08, 2006 18:02 |
| met deze tonen zal de liefde er weer wonen groet/klaes |
|
| elze: | Donderdag, juni 08, 2006 09:29 |
| super dit,,,achter je keuzes staan kus |
|
| sunset: | Donderdag, juni 08, 2006 08:54 |
| Mooi tonend, delend dit. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| Artifex: | Donderdag, juni 08, 2006 07:27 |
| En ozo belangrijk... Knuffel en liefs, Artifex. |
|
| _Zonneschijn_: | Donderdag, juni 08, 2006 07:16 |
| Prachtig! Liefs |
|
| Annemieke van der Ven: | Donderdag, juni 08, 2006 07:12 |
| Goed gevoel... en op dit moment zeker nodig... Liefs Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||