Zij waren een gelukkig span
Zij waren een gelukkig span
Zij had een lieve man
Zij hadden twee lieve kinderen
Maar er was iets wat haar hinderde
Alles ging naar haar zin, dat wel
Zaten met hun viertjes gezond in hun vel
Zij hadden een mooi huis
Een warm bed en genoeg geld
Haar man was zorgzaam dat telt
Maar toch er was meer
En dat deed zeer
De buren hadden een bankstel van echt leer
Hun auto was ook een plaatje
Dat zijn dingen die haat je
Zij waren nu aan het sparen
Voor al die dingen
Ook voor een luxe wagen
Wat hij kostte, kon zij niet vragen
Zij moest nu letten op alle uitgaven posten
De buren bezuinigden waarschijnlijk op hun eten
Maar dat moesten zij zelf weten
Toen zij eindelijk die auto konden kopen
Was hun huwelijk bijna gebroken
Zij waren zo gelukkig geweest
En met die auto, werd het niet een, groot feest.
Zij had een lieve man
Zij hadden twee lieve kinderen
Maar er was iets wat haar hinderde
Alles ging naar haar zin, dat wel
Zaten met hun viertjes gezond in hun vel
Zij hadden een mooi huis
Een warm bed en genoeg geld
Haar man was zorgzaam dat telt
Maar toch er was meer
En dat deed zeer
De buren hadden een bankstel van echt leer
Hun auto was ook een plaatje
Dat zijn dingen die haat je
Zij waren nu aan het sparen
Voor al die dingen
Ook voor een luxe wagen
Wat hij kostte, kon zij niet vragen
Zij moest nu letten op alle uitgaven posten
De buren bezuinigden waarschijnlijk op hun eten
Maar dat moesten zij zelf weten
Toen zij eindelijk die auto konden kopen
Was hun huwelijk bijna gebroken
Zij waren zo gelukkig geweest
En met die auto, werd het niet een, groot feest.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, juni 08, 2006 20:23 |
| zo gebeurt het vaak denkik! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Donderdag, juni 08, 2006 17:57 |
| Tja ... Ik zou niet willen weten wat het verlangen naar materiële dingen al allemaal stuk heeft gemaakt. Mooi tonend neergezet. Liefs, sunset |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, juni 08, 2006 13:22 |
| Mooi geschreven, materiële dingen houden niet automatisch in dat men gelukkig is, juist de kleine onbeduidend lijkende dingen maken ons echt gelukkig. Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||