Het gat wat in mn hart sloeg
Dieper dan het gat
dat in mijn hart sloeg
op het moment dat ik wist
hoe het werkelijk was gegaan
De onrust in mijn lijf
luwde voor het eerst sinds jaren
kolkende emoties draaien nu rustig
en zijn voor het eerst goed zichtbaar
De bagage die ongevraagd meezeulde op mijn rug
viel eraf omdat de banden die het bonden knapten
alles ligt nu verspreid over de grond
Van sommige wist ik niet eens dat ik het droeg
Maar ik neem nu mee wat ik kan gebruiken
en de rest laat ik achter…
dat in mijn hart sloeg
op het moment dat ik wist
hoe het werkelijk was gegaan
De onrust in mijn lijf
luwde voor het eerst sinds jaren
kolkende emoties draaien nu rustig
en zijn voor het eerst goed zichtbaar
De bagage die ongevraagd meezeulde op mijn rug
viel eraf omdat de banden die het bonden knapten
alles ligt nu verspreid over de grond
Van sommige wist ik niet eens dat ik het droeg
Maar ik neem nu mee wat ik kan gebruiken
en de rest laat ik achter…
Reacties op dit gedicht
| ring: | Maandag, juni 12, 2006 12:31 |
| Draag met je mee wat van jou is,de rest is te zwaarxxxingrid | |
| scientist: | Zaterdag, juni 10, 2006 00:46 |
| Teach me... | |
| sunset: | Donderdag, juni 08, 2006 18:46 |
| Hé, dit ervaar ik als een mooie positieve verwoording. Liefs en knuf, sunset |
|
| Aquarel: | Donderdag, juni 08, 2006 15:50 |
| Mooi... Groetjes, Aquarel |
|
| switi lobi: | Donderdag, juni 08, 2006 11:25 |
| Heel goed! Fijne dag! Liefsliefs.....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||