Te lang gevochten
Te lang gevochten
Ik heb te lang gevochten voor mijn dromen
Gestreden voor alles wat me dierbaar is
Na jaren kon ik eindelijk mijn zwaard neer leggen
Nu moet ik weer vechten
Hopend dat het leven mij niet kan verslaan
Ik wil niet meer vechten,
heb al te lang gevochten
Met mijn zwaard in de aanslag moet ik me door tegenslagen vechten
Mijn lippen zijn kapot,
van het bijten
Ik heb te lang gevochten,
voor mijn ziel
en dat moet nu weer
Ik wil niemand kwijt raken,
mijn dromen houden
Daarvoor moet ik vechten,
strijden voor alles wat me lief is....
Reacties op dit gedicht
| CharLotte*: | Maandag, juni 26, 2006 22:07 |
| Strijden.. voor jj leven, voor alles was jj lief is, zoals jij al zegt:) tgaat jj lukken! ik help je! |
|
| erased: | Dinsdag, juni 20, 2006 15:33 |
| Hoe herkenbaar kan een gedicht zijn? | |
| [Fighter]: | Donderdag, juni 15, 2006 13:15 |
| Take care meisje..! Liefs |
|
| -Lisa: | Vrijdag, juni 09, 2006 21:58 |
| Dat moet je inderdaad doen, iedereen moet dat doen. Geniet van de mooie momenten! liefs -Lisa |
|
| sunset: | Donderdag, juni 08, 2006 18:41 |
| Leven is in wezen een constant gevecht. Maar daarom niet minder mooi hoor. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| QueenBee: | Donderdag, juni 08, 2006 16:18 |
| Meisje. Mooi gedicht. Je raakt mij niet kwijt!!! Echt niet... iedereen moet denk ik wel vechten.. iedereen denk ik wel jah! Liefss xx hvjOuw |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RoseSas | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||