eindelijk rust vinden
Ik denk tegenwoordig vaak aan eten
Niet omdat ik honger heb
Omdat ik gewoon niet meer wil
Ik wil niet meer eten
Ik wil niet meer zo dik zijn
Ik wil verlost zijn van die pijn
Het doet zo’n zeer
Te beseffen dat ik lelijk ben
Dat niemand me graag ziet
Dat ik een nutteloos wezen ben
Ik ben zo leeg vanbinnen
Ik wil me volproppen met pillen
En eindelijk rust vinden
Want er is niemand die weet hoe ik me voel
Niemand begrijpt me
Want niemand weet wat ik bedoel
Reacties op dit gedicht
| the moon: | Zondag, juli 23, 2006 16:18 |
| heel gevoelig, ik was een goeie twee maanden ook zwaar depri , en ik at ook niets meer , men psygoloog heeft me toen echt wakkkergemaakt en me laten merken dat er echt mensen om me geven , echt diep van me houde , kweet dat er mensen zijn dat van je houde laat die niet in de steek :)knuff the moon | |
| ~d3nic3~: | Vrijdag, juni 09, 2006 08:34 |
| Hee meis.. lelijk ben je niet echt nie meid .. ik wil je graag begrijpen.. ik wil graag weten wat je bedoelt.. ik wil weten hoe jij je voelt.. ik wil je helpen meis.. please laat me je helpen.. ik doe alles voor je schat !! Dikke kus Denice xx HvJ xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sadje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||