Zij staat geschreven.
De ziel van de passie
op het doek geschreven
op het doek geschilderd
zo mooi de lijnen
van haar lichaam
de schoonheid zo mooi te lezen
en zo goed te voelen haar pijn.
zo breekbaar
zo echt
zo mooi haar leven
het leven en de pijn
de pijn die als littekens
vastgeprint staan op haar lichaam
in haar ogen
te zien en te voelen.
Zo mooi
haar leven en haar lichaam
geschilderd op het doek
zo prachtig de lijnen
de passie
en de kleur
zo grauw
zo pijnvol
zo persoonlijk
te voelen.
Iedereen voelt
iedereen ziet
maar niemand die het begrijpt
die haar begrijpt
waarom zal je begrijpen
als je het niet kan.
niemand begreep dat
het zo te vertalen was
dat het zo kon zijn
dat iemand zo kon denken
zo kon zien en zo kon voelen
dat iemand zo kon lijden
zoals zij doen
niemand begrijpt
hoe levenloos haar leven is.
Het schilderij
haar leven
een herinnering van het hart.
het schilderij
het hart van de herinnering
Reacties op dit gedicht
| *Mukje*: | Donderdag, juni 08, 2006 21:53 |
| Prachtig!!! | |
| Scatterbrain: | Donderdag, juni 08, 2006 21:43 |
| slepend mooi | |
| *helmine*: | Donderdag, juni 08, 2006 21:40 |
| *wauw* prachtig! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||