In zeven dagen
In zeven dagen
De olievlam likte uit haar schelp
als een woestijnzon - in koper gevangen
bewogen wij ons wiegend door dit pendulum
de wederkering der duinenjagers
waar doodgelegen wateren over wegen
zeeslagen op het zand uitbeeldden
Zoals wij ons een evenwicht verveelden
de zwaarte vanwaar de traagheid rechtens gold
was waarlijk pas de eindigheid die tijd haar
greep ontnam, en gespannen tussen bogen
van eeuwigheid, elke ronding zou verbloemen
en elke herhaling tot schepping moest benoemen
Reacties op dit gedicht
| aisorha: | Zaterdag, juni 10, 2006 12:54 |
| sexy. | |
| Quando: | Vrijdag, juni 09, 2006 10:16 |
Ja, ik weet niet hoor, maar volgens mij is dit wel heel erg mooi. wohw! |
|
| de nifter: | Vrijdag, juni 09, 2006 08:31 |
| zolang je dit soort gedichten nog gewoon kan plaatsen zonder dat er sprake is van wedstrijden of wat dan ook zit het met jou nog dik okee. petje af | |
| wijnand.: | Vrijdag, juni 09, 2006 00:28 |
| elke keer een traktatie om je gedichten te lezen Mooi deze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||