dat speciale moment
Tis donker
Enkel het licht van de maan
Zie je naast me lopen
Kijk je voorzichtig aan
Heel verlegen kijk je terug
We lopen verder heel langzaam
Steeds dichter bij
Zo verlegen
En toch het lef
Om voor het eerst je hand te pakken
Dacht dat ik ontplofte
Wat gingen de vlinders te keer
Keek je verlegen aan
En we liepen verder weer
Maar nu met jou hand in de mijne
Van af dat moment wist ik het zeker
Die hand laat ik nooit meer los
Enkel het licht van de maan
Zie je naast me lopen
Kijk je voorzichtig aan
Heel verlegen kijk je terug
We lopen verder heel langzaam
Steeds dichter bij
Zo verlegen
En toch het lef
Om voor het eerst je hand te pakken
Dacht dat ik ontplofte
Wat gingen de vlinders te keer
Keek je verlegen aan
En we liepen verder weer
Maar nu met jou hand in de mijne
Van af dat moment wist ik het zeker
Die hand laat ik nooit meer los
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lidie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2001 | ||
| Thema's: | ||