golven
golven
daar waar de golven
bedolven onder het zout
het hout aanspoelt
voelt de zee
mee met mijn pijn
klein , zonder betekenis
is mijn leven
even op een zijspoor gezet
L!@
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, juni 11, 2006 06:12 |
| verwerkend mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| vlokje: | Zaterdag, juni 10, 2006 13:39 |
| Gewoon even rust nemen, alles komt vanzelf weer al duurt het soms een poosje! liefs sylvia |
|
| remie: | Zaterdag, juni 10, 2006 12:51 |
| straks loopt jou treintje weer over elk spoor...liefs Remie | |
| elze: | Zaterdag, juni 10, 2006 12:07 |
| hee joh,,niets is zonder betekenis, alleen de boze dromen laifs..elze ,..knufkusdoekel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||