Ik huil
ik huil
niemand is hier
loop
ga lopen
en maak plezier
je weet niet wat het is
ik slaag niet
en zal nooit slagen
waarom moeten lopen
om de pijn te verdragen
ik huil
en slaap, word wakker in wit
maar duistere gedachten
is alles dat ik zie
niets weten
maar toch bestaan
verdreven naar
onderaan
je bent er niet
nooit beloven
waarom al de mensen
ooit gevloven
ik voel niets
alleen pijn en verdiet
ik weet niet
wat je in me ziet
ga lopen
ik blijf staan
ik blijf aan de kant
en moedig je aan
ik hoop te leven
en verdwijn dan stil
wanneer eindelijk
niemand iets van me wil
ik wil je niet
zoals ik je zei
die duizende kussen
waren niet bestemd voor mij
blijf niet bij me
we waren niet een
alles is veranderd
alles rond me heen
je kent me niet
en dat zal nooit gaan
want voor je het weet
is mijn leven gedaan
maar ik blijf geloven
in alles dat ik hoor
tot ik echt weet
dat ik niet tot dit leven behoor
Reacties op dit gedicht
| my...mind: | Dinsdag, juni 13, 2006 20:01 |
| zukke schoon gedicht, t''is precies of''t komt uit m''n hart echt sjiek xxxx cro |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 10, 2006 22:09 |
| gevoelens goed beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: prinsesjesarah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||