Stil maar meisjj, huil maar niet
Stil maar meisjj, ookal heb je groot verdriet
Ik kijk naar het meisjj in de spiegel
Je tranen zo zwart als de nacht
Je had je aan zoveel dingen niet verwacht
Het is raar, maar om een reden begrijp ik jouw
Op eenof andere manier vertrouw ik jouw
Ik fluistaar naar haar ‘het komt wel goed’
Zelf geloof ik het niet, maar het geeft haar goede moed
Je stroopt je mouwen naar boven
Je kan het zelf oowk allemaal maar moeilijk geloven
Het meisjj zegt maar weinig tegen mij
Al haar gedachten minder blij
Haar huis wordt met de dag bleker
Haar drang om te leven met de dag mindert zeker
Er gaan vanalle gedachten door haar heen
Misschien dat daardoor haar glimlach verdween
Elke dag spreekt ze haar eige dezelfde woorden toe
Je bent een achterlijke, lelijke, domme koe
Ik haat je zo fel
Je maakt ieders leven tot een hel
Je kan beter een scherp mes nemen
En waag het neit te wenen
Als je je polsen oversnijd
Als het bloed me weer verleid
Waarom spreekt ze al die rare dingen
Is het nauw eg zo moeilijk haar te bedwingen
Haar ziel zo duister als het maar kan zijn
Stemmen in mijn hoofd, verdwijn!
Haar lach nietmeer echt
Haar vreugde nietmeer oprecht
Ik kruip naar haar toe
Ik weet meisjj,, je bent egt zo levensmoe
Moe van dit alles, al dit gezeik
Het gevoel dat je niemand de hand toereikt
Ik sta voor haar
Ze vertoont helemaal geen bezwaar
Neus tegen neus
Ik wil ouw helpen, aan jouw de keus
Hand in hand
Staan we samen vij de klif, op de rand
Bij ons beide loopt een traan
Beseffen we in onze waan
Ik ben jouw, jij bent mij
Samen springen we, net vogels, zo vrij