moord
Geen mens
geen bekend gezicht
alleen monsters die pijn willen zien
ze kwellen
ze bijten mijn hoofd
ze vreten mijn gedachten
en ze pakken mijn keel beet
knijpen
tot ik niet meer
ademen kan.
De klauwen doden mij
maar ik leef nog door
omdat dat ene stukje nog overblijft.
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||