De blijdschap van de tijd
Van de tijd die ik lang niet meer heb gehad,
na regen komt zonneschijn,
zeggen de meeste mensen dan...
ik geloof er nu wel weer in ,
ik voel me gelukkig,
vrienden die voor me klaar staan,
en oké , mensen die me haten , maar ik heb schijt aan hun
laat ze lekker denken wat ze denken ,
laat ze lekker denken dat k een verwend stinkkind ben,

Me rots in de branding,
me vriedinnen die altijd voor me klaarstaan,
en waar ik altijd kan komen huilen ..

een donkere periode , een donkere periode die nu af is gesloten,
vergeten en weggegooit uit m'n gedachten...
ik wil niet meer terug naar de tijd,
dat ik ziek ben van ongeluk...
dat ik niets meer durf te zeggen...
in angst voor de reactie..

ik hou van iedereen die mij steun geeft, als ik het moeilijk heb..
okal kan het klein voor de ene zijn , en voor de andere niet..
soms word ik gewoon effe gestoord, van iedereen die aan mn kop zeikt , en als iemand dan gewoon een klein ding doet..
word ik histirisch en gestoort...
zo zit m'n hoofd in elkaar..

ik heb het nu fijn ... kon het maar altijd zo zijn , :D