Ik voelde me sinds kort weer heel goed,
totdat een vriendin me zei dat ik dringend veranderen moet.
Maar ik heb ooit geleerd,
dat je niet moet veranderen voor je vrienden.
Ben ik dan zo verkeerd?


Ik wil men vrienden niet verliezen,
maar vind het zo lastig dat ik moet kiezen.
Veranderen met wat tegenzin,
of men steunpilaren verliezen, vriendin voor vriendin.


Alles zou ik doen om te zorgen dat anderen me mogen,
Maar is het dan werkelijk zo ver kunnen komen?
Ik weet het, ik ben verre van perfect,
maar ik begrijp het niet,
ben ik dan zo slecht?
En ben ik de enigste dat het niet ziet?


Ik probeer goed te doen voor iedereen,
maar dat is niet zo verstandig,
want men hart wordt stilaan een steen.
Hebben ze dan toch gelijk,
en is mijn slecht karakter uiteindelijk toch een feit?


Ik hou van men vriendinnen,
maar weet niet hoe ik hen dat moet vertellen,
Want ik weet niet hoe, waar en wanneer ik moet beginnen.
Maar ik weet niet hoelang ze zo al oordelen over me vellen.


Ben ik men vrienden aan het verliezen?
Moet ik dan toch tussen 2 moeilijke keuzes kiezen?


Als het moet, is de keuze snel gemaakt,
want ik ben al enkele vriendinnen kwijtgeraakt.
Ik kies voor hen, maakt niet uit wanneer,
want ik ken het gevoel van verdriet,
en weet het al, dan doet men hart verschrikkelijk zeer.


Ik hoop enkel dat ze me tijd geven om te veranderen,
en dat ik me niet begin af te zonderen.
Want zonder die vriendinnen zou ik nergens staan,
dus zal ik al die twijfels gewoon over me heen laten gaan.


Want zonder vriendinnen,
zou ik niet weten wat ik moet beginnen.
want als je niet wilt veranderen voor vrienden,
voor wie dan wel,
want het zijn die mensen die je beminnen.



(de mensen voor wie dit geschreven is, zullen het wel begrijpen, maar ik zit met zoveel gemengde gevoelns. Ik wil men vriendinnen gewoon niet verliezen. Ben er al een kwijt, en dat doet nog steeds pijn, VERGEEF ME ALSTUBLIEFT, ik verander wel, maar geef me tijd)








xxxxxxxxxxx