Ik kende je al jaren, en jij mij,
We waren vriendinnen voor het leven.
Had ik verdriet, jij maakte me weer blij.
Het heeft jaren geduurt, tot zo-even.

Je vertelde me, je zou naar een andere manege gaan.
Al wist je, je had erg veel te verliezen.
Je vriendinnen, en alle pony's die je hier liet staan.
Maar het was tussen jezelf of je vrienden kiezen.

Na een ruzie met de manege eigenaar heb je beslist,
Je zou hier weggaan, voor altijd.
Jij weet het, en ik ook, dat je ons mist.
En je hebt ook spijt.

Maar het kon niet anders, ik zal je bijna niet meer zien.
Je beloofde zo snel mogenlijk iets te laten weten.
Je was echt mijn beste vriendin.
We hebben samen verschillende keren staan wenen.

Babs, ik mis je verschrikkelijk!
Bedankt voor alles wat je voor mij en Thasha hebt gedaan!
(voor mijn vriendin van op de manege dat morgen weg gaat, en ik mis haar nu al)