Het water rolt met de volgende golf over je voeten

schoenen heb je in de hand, broekspijpen omhoog

vanuit de duinen sla ik je gade, wat verloren loop

je in het water, dat alle hoop met zich meenam

 

weer een illusie armer, ging jij je eigen weg en liet

me achter met al mijn dromen, die ik eens waar wou

maken. Altijd zullen de golven blijven rollen, zo ook

mijn tranen om een tijd die er niet meer is

 

wanneer de zon ondergaat aan de kim en de hemel

rood kleurt, voel ik dat de wind me net dat duwtje

in de rug geeft om op te staan en door te lopen.

je bent slechts een vage schim geworden

 

Wanneer ik je teken in het zand

Reacties op dit gedicht
remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


H.J.: Zondag, juni 11, 2006 19:20
Schitterbaar weer Remie.
Heb het reeds eerder gezegt, maar je bent prachtige dingen aan het schrijven.
Vooral blijven doen.

knufff


mietjuh: Zondag, juni 11, 2006 17:40
het raakt me en zie het voor me dus het lijkt me een geslaagd gedicht ;)


errel: Zondag, juni 11, 2006 14:27
Nieuwe golf schone lei.


hiljaa: Zondag, juni 11, 2006 13:51
een fictie zo echt weergegeven!
knufliefs))hiljaa--


sunset: Zondag, juni 11, 2006 13:36
Schitterend invoelend tonend delend verwoord door jou.
Liefs en nog een heel fijne zondag, sunset


Will Hanssen: Zondag, juni 11, 2006 11:18
Ontroerend en stilmakend mooi geschreven Remie.

Liefs, Will


Over dit gedicht
Auteur:  remie Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sunflower
Gepubliceerd op:  11 juni 2006
Thema's: