Ik probeer mijn vleugels te strekken
en weg te vliegen van deze wereld
De eenzaamheid achter mij laten
Vliegen naar een plaats waar alles beter is
Waar er licht is in de duisternis
Maar mijn vleugels zijn gebroken
En dus lig ik hier
Wachtend tot iemand mij ooit zal helpen
Maar tijden gaan voorbij
En nog steeds lig ik hier
Bevroren van de kou
Ik kan wel schreeuwen
Maar het lijkt alsof niemand mij wil horen
Ik kan wel wenen
Maar er is niemand om mij te troosten
En dus ik blijf ik hier
Wachtend op het moment
Dat mijn vleugels de hemel zullen, bereiken