Zittend op mijn bed nadenkend over die tijd

Deze dag heeft mij zoveel meer duidelijk gemaakt

Ik was mezelf compleet kwijt

Diep in mijn hart geraakt

Kon mezelf niet zijn

Durfde niets meer aan

Mijn gevoelens mijn verdriet alle pijn

Was bang om alleen te staan

Ik zat altijd op mijn kamer zag dagen geen zonlicht

Alleen school was het enige wat zag

Het liefst had ik alles rondom mijn kamer dicht

Maar niemand die het doorhad je zag altijd mijn lach

Compleet in mij zelf gekeerd

Mijn muziek altijd op de replay knop

Ze hadden me elke dag weer wat bezeerd

Jaren in angst gezeten

De enige mensen die ik zag was mijn familie

Ik heb het mezelf verweten

Als ik nu terug kijk en het eindelijk inzie

Ik heb er een verslaving van over gehouden

Mijn leven draaide alleen maar om games

De game wereld was mijn wereld droomde dat ik daar leefde

Ik draai nu weer het nummer niemand

En alles komt weer los

De woede de frustratie het grote verdriet

En nu besef ik hoe ik me toen heb gevoeld

Wat pesten een mens kan aandoen

Wordt of ben je gepest dat snap je wat er wordt bedoeld

Maar sinds een jaar besef ik dat ik niet langer mijn tijd hieraan kan verdoen

Geen games meer dag en nacht

Weer zonlicht zien

Geen muziek die mijn pijn verzacht

Want ik besef dat ik het beter verdien

Geen leven meer als een kluizenaar

Ik heb terug gekeken hoe ik toen was

Het is misschien nog maar een jaar

Dat ik eindelijk weet wie ik ben

Maar ik kom sterker uit deze strijd

Ben niet langer meer gebonden

Aan die rot tijd