De middag breekt aan
Het is weer tijd
Tijd
Om naar jou toe te gaan
Zoals ik jouw elke avond moest beloven
Trek de kleine jongen
Zijn jasje aan
jij verliest al langzaam
Je spraakvermogen
En alweer een dag
Dichter bij jouw dood
Maar tot die dag
Zal ik
Elke dag naast je staan
Zal jouw je eten gaan geven
Want jij, vind het maar niks
Dat anderen jouw verplegen
Jouw eten
Een stukje brood
Gesopt in een kopje thee
Jouw spieren
Die luisteren niet meer
Naar jouw bevelen
Ook al jouw andere spieren
Zullen het in een rap tempo
Gaan begeven
En daarom, zal jij
Niet zo lang meer leven
Elke dag
Die ik, nog kan en naar je mag gaan
Zal ik er zijn
Die dagen
Zal ik koesteren
Ook al zijn ze gevuld
Met zoveel verdriet en pijn
Jouw ogen gevuld met tranen
Kijken me liefdevol aan
En gebrekkig zeg je mij
Vroeger, ga ik jou te eten
En nu
Geef je het mij
zo zie je maar weer
Hoe kan keren het tij
Jij, Mijn kleine meid
Zorgt nu voor mij
Geef je een dikke kus
En aai teder en liefdevol
Over je mooie dikke grijze haren
Ik droog je tranen
En ik
Ik, moet mezelf vermanen
Om te bedwingen
Mijn eigen tranen
Want ik weet
Jij zal heel snel
Voor altijd, Van ons heen gaan
Maar voor nu
Zolang het nog kan en mag
Zal ik tot die tijd
Elke dag en nacht heel dicht
Naast je staan
Zal je bijstaan
Op de weg die jij nog hebt te gaan
Zal hem, voor zover ik kan
Samen met jou gaan

We zijn hem ook samen
Voor zover het kon
Ook gegaan

Heel veel liefs Pap

Jet van Keken