Een heldere nacht, met lichtgevende sterren.
Ze houden de wacht, op aarde.
Samen met de maan, zijn ze één.
Ik lig in het gras, en kijk naar boven.
Lig te denken, aan alles wat wij hadden.
Maar helaas, is dat verleden tijd.
De tijd is voorbij, wou dat het stil bleef staan.
Net als de mooie sterren, hoog aan de hemel.
Kon ik daar maar zijn, en ook licht geven.
Dan samen met de andere sterren de wacht houden.
Maar helaas, ik ben hier, ver beneden de sterren.
En ik lig daar maar in het gras.
Zo rustig en samen met de sterren.
Bedenken hoe het ver zal gaan.
Zonder jou, want tja.. het is nu éénmaal voorbij.
De sterren blijven wel, samen met de maan.
Hun zijn de wacht-houders over de aarde.
Samen zijn ze één!!!