Elke week kom ik je bezoeken,
elke week vertel ik je mijn verhalen
maar geen antwoord
Al twee maand lang
die leegte, die kilte
zonder jou hier bij me
Dag in dag uit
zag ik hoe ongelukkig je was
hoe je wilde vechten
maar hoe het niet lukte
Voor de buitenwereld droeg je een masker
een masker met een lach
maar ik wist wel beter
Je laatste blik, je laatste woorden
er klopte iets niet
en toch hield ik je niet tegen
Wilde mijn gedachten niet geloven
wilde niet geloven dat je zelfmoord zou plegen
en nu is het te laat
Maar elke vrijdag kom ik je bezoeken,
hurk ik neer voor je graf
en vertel ik je mijn verhalen
zonder te wachten op antwoord...
Tot volgende week, grote broer