Avondwandeling
Avondwandeling
De kandelabers van het woud
staan roerloos,
nors als verweerde krijgers
van een hels leger
Aan hun voeten spreiden
donkere varens hun veders
Als een zucht zweeft
een nachtvogel door de vale lucht
De bloedrode zon kust de einder
boven de grijsgroene zee
Zwarte wolkenflarden
dreigen als haveloze heksen,
breken het tanende licht
Het amber van de murmelende beek
verzacht de kilte,
die als een blauwe mist
de verten vervaagt
Fantomen ontwaken
in de snel naderende nacht
Ik huiver even en verlang plots
naar het warme huis en naar jou....
Ik keer terug op mijn stappen,
prevel zacht je lieve naam....
* * *
Reacties op dit gedicht
| remie: | Woensdag, juni 14, 2006 10:36 |
| voel met heel je lichaam en geniet , verleden komt nooit terug, herinneringen moet je maken in de toekomst...liefs Remie |
|
| switi lobi: | Maandag, juni 12, 2006 23:45 |
| Wat een heerlijk thuiskomen zal dat zijn, vooral na zo een prachtige avondwandeling....... Ik was met je mee en heb de sfeer geproefd, prachtig! Slaap lekker voor straks, liefsliefs.....switi lobi |
|
| Anna F: | Maandag, juni 12, 2006 21:43 |
| Zelfs als zou het nergens over gaan, dan zijn alleen de woorden al prachtig!Echt een gedicht om hardop voor te dragen. Heel mooi! Groetjes, Anna F |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||