anders
wanneer je een beetje anders bent,krijg
je van de mensen algauw een stempel,
ze steken je in een gekooide tempel.
maar wat is goed,en wat is slecht die
vraag houd me bezig,echt.
je bent te dik,te dun,te groot,te oud
alles in dit wereldje loopt
grondig fout.
een zichtbare handicap,die mensen
krijgen het nog harder te verduren,de
meeste verschuilen zich dan ook tussen
hun vier muren.
een beetje begrip en respect was hier
wel op zijn plaats,die plagerijen zijn
zo ondermaats.
mensen kunnen elkaar hard raken,botten
laten kraken.
leer toch te aanvaarden de persoon
zoals ze zijn,kan alles zo veel
beter zijn.
als de mens dat eens zou willen
beseffen,zonder elkaar steeds
kwetsen.
je van de mensen algauw een stempel,
ze steken je in een gekooide tempel.
maar wat is goed,en wat is slecht die
vraag houd me bezig,echt.
je bent te dik,te dun,te groot,te oud
alles in dit wereldje loopt
grondig fout.
een zichtbare handicap,die mensen
krijgen het nog harder te verduren,de
meeste verschuilen zich dan ook tussen
hun vier muren.
een beetje begrip en respect was hier
wel op zijn plaats,die plagerijen zijn
zo ondermaats.
mensen kunnen elkaar hard raken,botten
laten kraken.
leer toch te aanvaarden de persoon
zoals ze zijn,kan alles zo veel
beter zijn.
als de mens dat eens zou willen
beseffen,zonder elkaar steeds
kwetsen.
Reacties op dit gedicht
| Mr. Frog-Fish: | Maandag, december 10, 2001 09:55 |
| Dominique, doet veel zo'n gedichtje. Maar de pijn voelt nog harder als jij hier omschrijft. een gebroken bot heelt, maar deze lidtekens blijven altijd staan. Grts... |
|
| pearll: | Zondag, december 09, 2001 22:14 |
| je hebt groot gelijk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dominique | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2001 | ||
| Thema's: | ||