Rover
Rover
Zwervend, alleen, door bossen,
Wisselen zon en regen elkaar af.
In koude, in duister, of nachten,
Door een grijs gordijn van regen.
Verstrikt, verdreven, uitgemoord,
Een thuis, een familie, of geliefden.
Door oorlog verwoest is een leven,
Gemerkt, vol verdriet, doorgaan.
Machteloos de kreten nog horend,
Een gezin, enkel levend in herinneringen.
Zwervend, alleen, door bossen,
Wisselen zon en regen elkaar af.
Zwervend, alleen, door bossen,
Wisselen zon en regen elkaar af.
In koude, in duister, of nachten,
Door een grijs gordijn van regen.
Verstrikt, verdreven, uitgemoord,
Een thuis, een familie, of geliefden.
Door oorlog verwoest is een leven,
Gemerkt, vol verdriet, doorgaan.
Machteloos de kreten nog horend,
Een gezin, enkel levend in herinneringen.
Zwervend, alleen, door bossen,
Wisselen zon en regen elkaar af.
Reacties op dit gedicht
| Flurrrs: | Maandag, maart 15, 2010 18:56 |
| wauw.. heb hem twee keer gelezen heel mooi geschreven. | |
| Peter Bartelink: | Woensdag, juni 14, 2006 21:25 |
| Heeeyyy jiaxin, mooi gedicht hoor :D Peter |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jiaxin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||