Soms
Soms
Wat een ellende
Wat een verdriet
Wat zijn mensen toch
broos en kwetsbaar
Weet je,
Kom even bij me zitten
Ik kan je problemen
misschien niet oplossen
Maar ik zal even je haven zijn,
je luisterend oor,
je troostende schouder,
even mag je zwak zijn,
al je miserie uitschreeuwen,
lachen,
wenen,
kwaad zijn,
ik leef met je mee,
ik begrijp je volledig,
ik geef je mijn liefde
* * *
Reacties op dit gedicht
| HIJ&ZIJ: | Donderdag, september 07, 2006 21:42 |
| mooi dit, heb het eea van je gedichten gelezen, soms denk ik, wat een nepperd, en soms vind ik je gedichten wunderbaar, net zoals deze, |
|
| switi lobi: | Woensdag, juni 14, 2006 10:49 |
| Wat voelt dit warm en troostend....... Liefsliefs, switi lobi |
|
| remie: | Woensdag, juni 14, 2006 10:24 |
| was het maar waar, dat je even mijn haven kon zijn...liefs Remie | |
| Jilliej: | Dinsdag, juni 13, 2006 22:04 |
| Lief:) |
|
| I am me: | Dinsdag, juni 13, 2006 20:01 |
| heel mooi, doet me denken aan iemand | |
| lucky two: | Dinsdag, juni 13, 2006 19:34 |
| heel lief van je dat je zo voor de mensen klaar staat.want er zijn er genoeg die er naar snakken om gehoord en begrepen te worden. mooi geschreven liefs lucky two |
|
| ...lonely...: | Dinsdag, juni 13, 2006 19:32 |
| supermooi! wou dat ik iemand had die zo voor me klaarstond:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||