Blijf
Onze schaduwen dansen door de straten
als een geestenspel midden in de nacht
Kan iemand dit kapot maken?
Als en dief in de nacht vol macht?
Ik klem mijn armen rond je heen
als boeien rond die dief
Plots voel ik hoe je hart veranderd in steen
als een gevoel zonder leed en lief
Ik mag je niet vastbinden aan mij
geen trouwe schoothond langs mijn zij
Maar ik hou van je en wil bij je blijven
zoals iemand die zijn naam in mijn hart wil schrijven...
als een geestenspel midden in de nacht
Kan iemand dit kapot maken?
Als en dief in de nacht vol macht?
Ik klem mijn armen rond je heen
als boeien rond die dief
Plots voel ik hoe je hart veranderd in steen
als een gevoel zonder leed en lief
Ik mag je niet vastbinden aan mij
geen trouwe schoothond langs mijn zij
Maar ik hou van je en wil bij je blijven
zoals iemand die zijn naam in mijn hart wil schrijven...
Reacties op dit gedicht
| Sammy: | Zaterdag, december 15, 2001 17:50 |
| Mooi. *ben even ontroerd* Groetjes. |
|
| Albrecht Paul: | Maandag, december 10, 2001 10:38 |
| Toe-eigenen knijpt de liefde dood, dat heb je goed gezien. Je laatste regel slaat op die 'jij' maar je voorgaande zin heeft 'ik' als hoofdpersoon. Zo klopt het niet. Eindig dan beter met zoiets als: 'nu jij je naam in mijn hart kunt schrijven'. Jouw laatste zin is heerlijk romantisch - hou dat vast! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Debbe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2001 | ||
| Thema's: | ||