als een traan van de zon
blijf maar kijken
naar mij
ik wend
mijn blik wel af
zie mij
in volle glorie
verstijven
en smelten
als een traan
van de zon
het behoeft
toch niet meer
uitleg als voorheen
toen de wereld nog sprak
en de aarde draaide
rond de as van mijn pijn
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Dinsdag, juli 11, 2006 19:29 |
| Klinkt als schaakmat... | |
| Raira (Ria): | Woensdag, juni 14, 2006 19:48 |
| ontzettend mooi... liefs Ria |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 14, 2006 11:25 |
| prachtige verwoording, voelendmooi knufliefs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Woensdag, juni 14, 2006 10:45 |
| Diepvoelend geschreven...erg mooi. Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
| sunset: | Woensdag, juni 14, 2006 09:00 |
| Alsof ik mij op eender welk moment zou willen afwenden. Rakend, treffend neergezet. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||