het brok puin wat pal voor mijn voeten
aan duizend kleine stukken uiteenspatte
het moment heeft zo zijn moeten
Als verdoofd stond ik naar boven te kijken
in een flits ging heel mijn leven voorbij
als ik twee stappen verder was geweest
lag er geen toekomst meer voor mij
Ik had nog een missie te voltooien
het engeltje op mijn schouder die naar me riep
wees volledig aanwezig in elke ervaring
geen tijd te verliezen, voordat je geliefde echt insliep
Ik heb je op handen gedragen, liefgehad, verzorgt
je pijn gedeeld, je weggedragen naar de eeuwigheid
nu ben ik zelf totaal verloren in toekomst
laat me niet langer zoeken in mijn rusteloze tijd
Geef me het licht waar ik zo naar zoek
geef me de rust in mijn éénvoudig zijn
geef me een arm om mijn schouder
laat in mijn verdere leven een nieuwe missie zijn
mucho: | Zaterdag, juni 06, 2009 18:16 |
je vraagt me nogal wat. | |
RealMe: | Zaterdag, juni 06, 2009 17:16 |
adembenemend. | |
hiljaa: | Woensdag, juni 14, 2006 19:47 |
heb gedult dit word meestal goed beloond!(zie maar naar je foto''s ! knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira (Ria): | Woensdag, juni 14, 2006 19:13 |
het is moeilijk allemaal maar er is een missie voor iedereen... soms is dat wel even zoeken... ik wens je echt nog een gouden toekomst toe meid liefs knuff Ria |
|
Sifra.K: | Woensdag, juni 14, 2006 18:59 |
Mooi Liefs, Sifra |
|
Artifex: | Woensdag, juni 14, 2006 13:14 |
Stilmakend... Liefs, Artifex. |
|
m@rcel: | Woensdag, juni 14, 2006 13:02 |
heel mooi verwoord en geschreven Liefs en knuffie m@rcel |
|
sunset: | Woensdag, juni 14, 2006 12:35 |
Misschien, heel misschien wil je te graag remie. Want meestal overvalt de liefde, het leven je. Dus zeker niet gewanhoopt, niet getreurd. Treffend tonend voelbaar neergezet. Liefs en knuf, sunset |
|
I am me: | Woensdag, juni 14, 2006 12:23 |
heel mooi... liefs, martine | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 14 juni 2006 | ||
Thema's: |