Al die geluiden die mijn lippen raakten
nog vochtiger achter lieten
mijn mond wit verbranden
en toch geen oordeel braakten
want wie zijn brand moet blaren ..
ik zou niet willen dat kunnen zeggen
waarheid achter leugen liep
en alle voornemens die ik wilde schrijven
niets meer waren dan schimmen op papier
makkelijk verdwijnen, vuur of niet
is ook een begin van decadent
die jampotglazen op de onschuld gedragen
als gave word gezien
met wisselgeld zou ik torentjes bouwen
glinsterend in genezing
of als je wil de opkomende zon
niet te smijten als een, maar los
mij perfect aftekende,
door de jaren heen veel helderder
dan ons duister silouet
van af nu zal morgen beter worden
zo heb ik, de wereld, gezegd