De kalmte van vervlogen tijden
verbasterde woorden kunnen geen inhoud vormen
in mijn drie jaar te late maar niet verspilde programma’s
die vandaag de dag nog steeds geen uiterlijk hebben
als een leidraad dat zich in een vicieuze cirkel draait
controleert mijn gelaat haar aanwezigheid in het kwadraat
voldoende bevonden, gekeurd, maar in onjuistheid verwekt
de verkeken kans ligt hier niet om opgeraapt te worden
en enige spijt ontbloot maar een deel van mijn serenade
het deert niet, nu ik dein op de kalmte van vervlogen tijden
14 juni 2006
Reacties op dit gedicht
| MizzTeaQ: | Donderdag, juli 20, 2006 11:12 |
| Een plaatje Ninandra , wat een berusting... Liefs , |
|
| sunset: | Donderdag, juni 15, 2006 09:39 |
| Wat een prachtvolle poëtische verwoording. Heel graag gelezen hoor. Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, juni 15, 2006 08:44 |
| heel neergezet | |
| switi lobi: | Donderdag, juni 15, 2006 08:14 |
| Soms blijven dingen liggen....en ook wel eens niet meer te herstellen.... Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ninandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||