Met tranen in mijn raamkozijn ..
Starend naar de sterren ..
Schrijf ik mijn gevoelens op,
Mijn gevoelens die ik niet kan uiten.
Niemand is te vertrouwen .
Dat heb ik van mijn fouten geleerd.
Maar hoe kon je dit doen…
Hoe kan je mij in de put laten.

Je zegt niets , maar ik begrijp je heus wel
Ik ben niet ‘te goed’ voor je …
En dat doet me pijn..

Dat je eerder naar populariteit kijkt ..
In plaats van echte vriendschap.
Je geeft alleen om wat mensen van je denken …
Dat maakt mij boos

En dat je mij zomaar laat zitten voor die rotwijven …
Dat maakt me nog bozer…
En weet je wat me nog bozer maakt?
Iedereen die aan me kop zit te zeiken,
Ouders, ‘vrienden’,familie

Kunnen jullie gewoon niet je bek houden?
Ik ben al boos
Ik ben al depressief
Ik ben al door de war…

Laat me met rust,
Probeer het niet eens meer goed te maken,
Je kan wel zeggen , ik heb niets gedaan,
Maar je blik en je gedrag zegt genoeg…

Ik wil weg van mijn problemen ..
Van mijn gevoelens,
En de angst om mezelf niet te uiten..

En nog erger…
Mijn ‘verboden’ liefde ,
Zal jou ook wel boos en verward maken…
Jij zal nooit begrijpen hoe ik denk ,
Hoe ik voel…

Ik wil weg,
Weg van mijn problemen,
Weg uit de put…