Zeenimf
Zeenimf
De
wind blaast eindeloos
kringen
over diep water
De
zee ademt getijden
ruisend
in oeroud licht
Een
zeenimf
rijzend
uit het golvenspel
tekent
een kryptisch symbool
in
de rimpels van het zand
Sneeuwvogels
weven
betoverende
patronen
op
het ritme
van
haar magisch lied
Wuivend
lacht zij naar de einder
dromend
van de vrede
van
het kelpwoud
In
de withete schittering
van
de branding
verdwijnt
zij weer
in
de koele rust
van haar eeuwig heem
* * *
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 13, 2006 13:46 |
| Ik probeer me een beeld te vormen bij dit magisch mooie gedicht Troebadoer. Heel graag gelezen ! Lieve groet. Anneke |
|
| remie: | Vrijdag, juni 16, 2006 08:04 |
| mooi...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||