Ween niet, liefste
Ween niet liefste,
Ween niet, liefste
Ik ben er nu
voor jou
Alleen voor jou
Mijn liefde zal je helen
Mijn licht je verwarmen
Mijn stem je troosten
Nestel je
in de luwte van mijn arm
Rust nu maar
Voel je geborgen
Vergeet even de bittere kelk
De droefheid en de pijn
van dit aards bestaan
Door je tranen heen
probeer je te lachen,
maar het is zo zwaar
Kom nog dichter
Want
Ik ben er voor jou
met al mijn begrip
met al mijn liefde
Ween niet, liefste
* * *
Reacties op dit gedicht
| mienke: | Vrijdag, juni 16, 2006 09:34 |
| prachtig liefdevol geschreven en graag gelezen, liefs mienke | |
| remie: | Vrijdag, juni 16, 2006 08:07 |
| voorbijgaande liefde geeft altijd tranen...liefs Remie | |
| switi lobi: | Donderdag, juni 15, 2006 23:52 |
| Gedragen door het woud in een zoete weemoed nestel ik in geuren van hars dat bloedend uit het warme hout jou uitgeleide doet... Met heel veel liefs en wensen van geluk.... Liefsliefs, dikke kus...switi lobi |
|
| ~White.Rose~: | Donderdag, juni 15, 2006 23:44 |
| Mooi geschreven.. Ik ween bijna nooit..wou dat het eens mocht.. Liefs,, |
|
| nippy: | Donderdag, juni 15, 2006 22:30 |
| ohh wat mooi weer... | |
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||