de dag kust de nacht
De dag kust de nacht
neem me in de armen
ik wacht
Op het moment dat onze zielen
en onze lijfen elkaar kruizen
de wind wapper door de kier van het gordijn
toen we voor elkaar vielen
alleen de lakens tussen ons in
ongeleide projectielen
apart en toch één
gaan we samen door de nacht heen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||