Hij
Bang voor morgen
Doodsbenauwd voor vandaag
Hij maakt zich zorgen
Elke dag weer de volle laag
Zijn ogen sluit hij bij weer een slag
Hij loopt weg bij iedere lach
Die hij ontvangt in het buitenleven
Hij is bang om iets terug te geven
Of om iemand toe te laten
In zijn eenzame bestaan
Of om echt iemand te leren kennen
En er helemaal voor te gaan
Moeizaam komt alles toch op gang
Arme jongen, zo onzeker en bang
Striemen op zijn rug
Plekken op zijn armen en benen
Hij vertrekt naar een andere stad
Zonder ook nog maar iets van zich te laten horen
Begint een nieuwe studie, een nieuwe baan
Zij verleden gaat verloren
Het verdriet zie je nog steeds in zijn ogen
Alleen, mishandeld en bedrogen ..
Doodsbenauwd voor vandaag
Hij maakt zich zorgen
Elke dag weer de volle laag
Zijn ogen sluit hij bij weer een slag
Hij loopt weg bij iedere lach
Die hij ontvangt in het buitenleven
Hij is bang om iets terug te geven
Of om iemand toe te laten
In zijn eenzame bestaan
Of om echt iemand te leren kennen
En er helemaal voor te gaan
Moeizaam komt alles toch op gang
Arme jongen, zo onzeker en bang
Striemen op zijn rug
Plekken op zijn armen en benen
Hij vertrekt naar een andere stad
Zonder ook nog maar iets van zich te laten horen
Begint een nieuwe studie, een nieuwe baan
Zij verleden gaat verloren
Het verdriet zie je nog steeds in zijn ogen
Alleen, mishandeld en bedrogen ..
Over dit gedicht
| Auteur: Arcana | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||