Met open armen zie ik je staan,
Je kijkt me hopenloos aan,
Want niemand geloofd dat engeltjes bestaan,
Maar ik zie jou echt staan,
Ik kan je niet verstaan...
Maar het is echt... je roept mijn naam,
Maar mijn benen blijven stijf staan,
En ik ben nog meters bij je vandaan,
Ik probeer te vechten maar ben al te laat,
Ik zie je nog even staan in het licht van de maan,
Dan spreid je je vleugels open en vlieg je etrug naar boven,
Nu kan ik alleen nog maar hopen dat je nog een keer terug keert van boven en ik je zie staan,
Met je armen wijd open,
En ik naar je toe kan lopen...