Een nieuwe vloed van komen en gaan
Open gebroken ook buiten de oven
Rollen we terug naar de oorsprong,
Omdat ijzer-verwekkend een bestaan leidt
Van wegwandelend naar kiezelstenen
Naar dode gloeden of het autoluwe
die langs tandjes op de toekomst slijten
met rood gelakte vingers naar het massa
mechanisme wijzen zelfs in olieglijden
kunnen we lachen bij het broeden van
banden opgevoerd tot samen bakken
op het asfalt wat smelt in eindeloos
broeikasverstand tot ooit overlijden
en zachtjes roesten, in alle vrede
op de schroothoop