Ik voel dat je naar me kijkt
maar als ik mijn ogen op je richt
Zie ik hoe je me ontwijkt
en de tranen lopen over je gezicht

Je handen trillen op je benen
je hoofd naar beneden gebogen
Je tranen zijn opeens verschenen
toen de hele wereld tegen je heeft gelogen

Ik loop onzeker naar je toe
je kijkt me plotseling aan
Je ogen zien zo moe
het verdriet omdat je weg moet gaan

Al dagen heb je niets gezegd
je leeft de laatste dagen alleen
Niemand heeft je iets uitgelegd
waar moet je toch heen

Je pakt mijn hoofd trillend vast
houdt je mond stijf dicht
Op je schouders hangt een grote last
en je veegt je tranen van je gezicht

Voor het eerst hoor ik je woorden zeggen
je zegt: 'Ik ga niet weg, ik zal blijven staan'
Te mooie woorden die niemand uit kan leggen
want we weten allemaal dat je moet gaan


*Dit gaat over een een goede vriendin, ze is een tijd terug haar moeder verloren en woont bij haar stiefvader, waar ze het heel goed heeft, maar nu is er besloten dat ze naar haar biologische vader moet, die ze al 9 jaar niet gezien heeft en ergens in Duitsland woont.. Meisje, je moet het even doorzetten tot de dag dat je zelf mag beslissen en terug kan komen, we zullen allemaal op je wachten, je hebt je zusje... zorg goed voor elkaar, hvj maris*