Voorbij
De ene keer een mes,
de andere keer een scheermes,
weer een andere keer een schaar,
elke keer pak ik wel iets anders,
elke keer weer op een andere plek
geen leeg plekje meer op men huid,
overal is al gesneden,
nergens kan er nog wat bij,
de dood,
komt steeds dichterbij,
want op een dag komt er weer plek vrij op mijn arm,
en dan pak ik weer wat,
en dan snij ik diep genoeg,
dan weten mijn vrienden,
dat ik eindelijk kan rusten,
mijn leven is voorbij,
geen verdriet,
geen ruzie,
niemand kan me nog pijn d0en, die ik nog pijn kan doen.
Ik moet het doen,
zoals ik al had gehoord,
niemand die me zal missen,
niemand die het merkt!
de andere keer een scheermes,
weer een andere keer een schaar,
elke keer pak ik wel iets anders,
elke keer weer op een andere plek
geen leeg plekje meer op men huid,
overal is al gesneden,
nergens kan er nog wat bij,
de dood,
komt steeds dichterbij,
want op een dag komt er weer plek vrij op mijn arm,
en dan pak ik weer wat,
en dan snij ik diep genoeg,
dan weten mijn vrienden,
dat ik eindelijk kan rusten,
mijn leven is voorbij,
geen verdriet,
geen ruzie,
niemand kan me nog pijn d0en, die ik nog pijn kan doen.
Ik moet het doen,
zoals ik al had gehoord,
niemand die me zal missen,
niemand die het merkt!
Reacties op dit gedicht
| my_meisjuh: | Vrijdag, juni 16, 2006 18:55 |
| ik snap hoe je je voelt, maar geef niet op. het leven is je niet voor niets gegeven. hoe moeilijk het soms kan zijn. kusjuh |
|
| writing instead: | Vrijdag, juni 16, 2006 18:35 |
| Liefje.. Ik word gek van die zus van jou.. Ik wil er voor je zijn, maar wel als je helemaal bent gestopt met alles.. KUS. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: meisjuh!! | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||