Vast
Vast
Vast in een net van vlees en bloed.
Vast, ik kom niet meer los.
Vast, ik voel me niet op mijn gemak.
Laat me los.
Geef me ruimte.
Snap het dan.
Vast, iets dat niet bij mij past.
Ik ben in de war.
Waarom besta je ook!
Hou nou niet zoveel van mij.
Dan voelde ik me een stuk minder vast.
Ik stik in dit net.
Laat me ademen.
Maar jij houdt me vast.
Zonder te merken wat voor verwarring ik voel.
Vast in een net van vlees en bloed.
Vast, ik kom niet meer los.
Vast, ik voel me niet op mijn gemak.
Laat me los.
Geef me ruimte.
Snap het dan.
Vast, iets dat niet bij mij past.
Ik ben in de war.
Waarom besta je ook!
Hou nou niet zoveel van mij.
Dan voelde ik me een stuk minder vast.
Ik stik in dit net.
Laat me ademen.
Maar jij houdt me vast.
Zonder te merken wat voor verwarring ik voel.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, december 11, 2001 00:31 |
| In liefde kun je geven en nemen, nabij zijn en afstand nemen. Het geven is meekijken met de ander om mogelijkheden te openen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leila | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2001 | ||
| Thema's: | ||