YPB: mijn zonnevlek
mijn zonnevlek
en daar stond zij dan, nadenkend met trots
haar lichaam beschreven met het woord van God
gekruid was haar gedaante door het ultraviolet van de zon
haar leven veranderde niet, de tekens bleven staan
en krenten verhulden zich achter de hap
het bijten kon geen kwaad, het midden verwarmd
ze was nou eenmaal het rijzen zichzelve
toch kon zij niet ontwijken, de ontkenning zwakte af
haar vredige lach brak in meerdere schilfers
en de toekomst kwam haar tegemoet.
Reacties op dit gedicht
| juweeltje: | Vrijdag, juni 16, 2006 23:08 |
| heel mooi gedicht meis xxxx mij | |
| m@rcel: | Vrijdag, juni 16, 2006 20:46 |
| wonderschoon geschreven en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
| Sifra.K: | Vrijdag, juni 16, 2006 19:06 |
Leuk om te zien dat je je ontwikkeld in je schrijven. Liefs, Sifra |
|
| mietjuh: | Vrijdag, juni 16, 2006 15:38 |
| je hebt echt een eigen style kim .. wees daar trots op ! (sorry dat moest ik ff kwijt) | |
| mietjuh: | Vrijdag, juni 16, 2006 15:38 |
| hey rivaaltje :P we staan nou gelijk he nou ik vind je gedicht fantastisch dus ik ben bang dat jij gaat winnen :P succes ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kimrc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||