ook met tegenwind....
Eenzaam loop ik op de vlakte
met de wind danig tegen
elke stap gaat moeilijk
en zwaar door het mulle zand
ik kijk nog eens in de verte
mijn rugzak is bijna te zwaar
daarginder moet het liggen
ik wil het halen de overkant
donkere luchten komen me
onheilspellend tegemoet
wanneer ik mijn ogen sluit
komt je beeld voor me, in dromen
laat me even vandaag overslaan
ik hoef niet op je te leunen
liefste laat me morgen weer leven
laat me eventjes zacht bij je schuilen
ook met tegenwind blijven de sterkste overeind
Reacties op dit gedicht
| mums: | Vrijdag, juni 16, 2006 22:49 |
| je hebt dit gevoel weer prachtig neergezet, herkenbaar. Hoop dat je vakantie de wind mee zit liefs mums |
|
| Klaes: | Vrijdag, juni 16, 2006 18:03 |
| zoist dat.. groet/klaes |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juni 16, 2006 17:44 |
| heel goed neergezet met sterke woorden,groetjes Dirk | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||