God, geef hem geen genade ...
Onder jou zes planken ...
en op jou een dikke zware steen ...
Voor het woord vaarwel, zal ik god gaan bedanken ...
Dank u, omdat het uit mijn zicht verdween ...
Je bent toch zo graag tussen zoveel mogelijk mensen?
Dus daar ga je nu dan ook maar heen ...
Je wilt de dingen graag doen zonder enkele grenzen ...
En die zullen daar dus ook zeker niet zijn ...
God,genade... vervult u alstublieft mijn smekende wensen ...
Doe het voor mijn onverdiende pijn ...
God ik vraag u om naast mij te gaan staan ...
En om hem nog dieper dan diep, de grond in te laten gaan ...
Hij heeft nu meer dan genoeg gedaan ...
En hij heeft meer dan hij mag, aan mij gegeven ...
God, laat hem naar de hel in plaats van naar de hemel toe zweven ...
God, ontneem hem zijn leven ...
Reacties op dit gedicht
| john pol: | Zondag, juni 18, 2006 12:15 |
| sterkte, ik ben het met innerchild eens, je zal er je reden voor hebben... | |
| Innerchild: | Zondag, juni 18, 2006 11:19 |
| Ai ... dit klinkt hard ... maar je zal er je redenen wel voor hebben. Laat deze geschreven woorden het begin zijn van een helende verwerking ... Sterkte, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||