Mijn laatste encore
Een laatste buiging nu het publiek alleen leugens ziet
terwijl ik met de waarheid moet troeven – het spijt me
ik ben niet zo open over wat mij dagelijks bezeerd,
toch blijf ik mezelf lezend bezwijken, snijden is niet nodig
de pijn van leugens is al genoeg voor een leven lang
Zie hier mijn laatste ‘encore’ en denk eens tweemaal na
over wat ik vertel onder mijn eeuwige pseudoniem
lees het verhaal die verkondigd staat onder haar
en denk eens na over wat ik zeg, hier en nu
want ik kan niet leven onder belasting
- een belasting die ik niet verdien
Het ligt in het oog van de toeschouwer
mijn lot zal ontwaken in haar
R.
little fly: | Vrijdag, januari 16, 2009 19:54 |
Geschreven gevoel.. | |
Eagle: | Donderdag, december 14, 2006 22:19 |
Heel mooi geschreven. Hopelijk zal het geluk ook jouw toekomen. In je gedichten was veel negativiteit te lezen. Hopelijk is dat nu verleden tijd en kun je aan de leuke tijden gaan beginnen. Liefs X, Eagle |
|
flores: | Maandag, juni 19, 2006 01:46 |
Een doordenker..je bijt van je af, maar het kost moeite. Een hele dikke knuffel...je weet wel waarom. Overigens een prachtig gedicht, een gedicht waar JOUW gevoel eens naar voren komt. Sterkte! |
|
Dirk Hermans: | Zondag, juni 18, 2006 22:01 |
mooi | |
appeltje: | Zondag, juni 18, 2006 16:18 |
prachtig geschreven.. liefs appeltje |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 18 juni 2006 | ||
Thema's: |