Laat was ik in gesprek
En iemand zei iets tegen me
Het was als grapje bedoeld
Maar zo had ik me nooit gevoeld
Het kwam hard aan
Ik was verbaasd
Dat hij dat ene zei
Zoiets ergs over mij
En nog steeds blijf ik eraan denken
Dat iemand me steeds opnieuw kwetst
Het is tenslotte niet de eerste keer
En wie weet, gebeurd het nog meer
Ook al is het een grapje
Soms is het dat niet
Dan weet je niet hoe hard
Het aankomt in mijn hart
Dus mensen denk voortaan
Eerst even goed na
Is het dat ene woord wel waard
Waarmee je een anders hart verzwaard
Gewoon een gedicht, wat me even ‘van het hart’ moest. Dichten is niet mijn sterkste kant, maar wel een mooie manier om bepaalde gevoelens en gedachten van je af te zetten.
Daarom ook dit gedicht!!!
Mensen hebben de neiging om “grappige” dingen tegen me te zeggen, die helemaal niet zo grappig zijn!
Een aansteller ben ik niet en je kan heel veel tegen mij zeggen, maar sommige dingen gaan mij ook te ver, zo ver dat ik te verbaasd ben dat iemand dat zegt dat ik op dat moment nog geeneens boos wordt.
Dus ik zou zeggen, denk goed na voordat je iets tegen iemand zegt, waarvan je niet weet hoe iemand het op zal vatten en of het het wel waard is om iemand daarmee pijn te doen!