Lieve plant
Lieve plant,
Door mond, keel en longen naar mijn bloed,
ons gebruikelijke dansje.
Ik weet het weer,
bevangen door blijdschap.
Keer
op keer op
keer op
keer.
Toch haat ik je.
Je haat me.
Je maakt me stuk.
Nooit verlaat ik je.
Je verlaat me.
Je verdrinkt me in geluk.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, juni 19, 2006 11:31 |
| Sunset heeft het eigenlijk al gezegd....als het probleem (h)erkend wordt kan er ook iets aan gedaan worden. Liefsliefs....switi lobi |
|
| sunset: | Maandag, juni 19, 2006 07:40 |
| Verslaving afzweren begint met (h)erkennen van het dodend probleem. En dan, stap voor stap met professionele hulp het afzweren van de ''vriendschap''. Levenslang. Treffend dit. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: DFS | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||