vage herinnering
Zand nog in de schoenen
en schelpen in mijn hand
slechts een vage herinnering
aan die dag bij het strand
Verloren leek de toekomst
ik wachtte liet het getij gaan
het waterscheen te roepen
kon tot de vloedlijn gaan
Ginds waar de zon in zee zakt
daar waar de horizon eindigt
daar moest ik mij zoeken
straks krijg ik duidelijk zicht
Reacties op dit gedicht
| Gert: | Maandag, juni 19, 2006 20:27 |
| Heel mooi Remie. Liefs, Gert |
|
| fran92: | Maandag, juni 19, 2006 15:49 |
| prachtig mooi geschreven meid! liefs fran92 |
|
| m@rcel: | Maandag, juni 19, 2006 15:02 |
| zo prachtig mooi geschreven..en altijd is er wel ergens duidelijkheid als je hoopvol blijft vooruit kijken.. Knuff/liefs m@rcel |
|
| Artifex: | Maandag, juni 19, 2006 13:28 |
| Wat mooi, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
| hiljaa: | Maandag, juni 19, 2006 10:35 |
| de zee..... om van te dromen knufliefs--hiljaa-- |
|
| Gonny: | Maandag, juni 19, 2006 10:24 |
| Goede morgen lieve Remie Mooi gedicht graag gelezen. Over een paar weekjes zitten we weer bij Nini aan de zee. Liefs Gonny Dikke knuffelkus Fijne dag |
|
| switi lobi: | Maandag, juni 19, 2006 09:24 |
| Heel mooi..... Fijne dag, liefsliefs.....switi lobi |
|
| sunset: | Maandag, juni 19, 2006 09:18 |
| ''t Blijft mooi hoe jij steeds maar weer de natuur met jouw voel, jouw verlangen verwoord. Liefs en knuf, sunset |
|
| Annemieke van der Ven: | Maandag, juni 19, 2006 09:09 |
| Mooi... die zee doet wat met mensen.... Liefs Annemieke |
|
