Hans Winter: | Maandag, juni 19, 2006 20:14 |
haar tot iets liefs laten komen is aantrekken en hopen dat ze het geschenk aanvaarden zal, haat is van haar afgestoten worden, van haar geweerd wat haar te zeer beklemt, haar wake voor elke toenadering, houd je zelf haar afstand, dan hoeft ze niet paraat te staan, verbetert de verbeten sfeer, omwille van dit spelend kind. hans |
|
m@rcel: | Maandag, juni 19, 2006 15:23 |
voelbaar mooi verwoord en geschreven Heel veel sterkte Liefs m@rcel |
|
*Moon25*: | Maandag, juni 19, 2006 13:57 |
Hee ik kan me voorstellen wat je voelt,ik heb een 2ling en ze zien hun vader nooit meer(wil hij niet)en als hij ineens weer z''n kinderen zou claimen zou ik ook gek worden,echt waar! Mooi gedicht. Liefs Moon |
|
Ton Rijkers: | Maandag, juni 19, 2006 13:12 |
Hoi Lisa, Wellicht is je kwaadheid uiterst begrijpelijk.. Maar toch..ik zou als ik jou was proberen hem niet te zeer te haten want daarmee doe je enkel jezelf maar pijn en nog meer verdriet. Zo te horen heb je een vreselijke tijd(gehad. Probeer dat wat af te sluiten en te denken aan een wat fijnere toekomst. Ik wens je er heel veel sterkte bij hoor.. Groetjes, Ton |
|
Auteur: lisa21 | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 19 juni 2006 | ||
Thema's: |